De wereld is gruwelijk. De mensen vechten met elkaar; eigenlijk met zichzelf en dumpen hun innerlijke strijd bij ieder die ze tegenkomen. Vanmorgen liep ik door het park en dacht terug aan de woorden van de parkwachter die het gistermiddag voor gezien hield, nadat hij door de moeder van een relschoppertje was uitgescholden, in de trant van: "als hij zegt dat hij niet geschopt heeft (naar de eenden van het park), dan is dat zo" - waarbij het nooit gaat om wat iemand doet en altijd om de manier waarop. Het gaat om de "Hoe". Hij was er zo van onder de indruk dat hij de rest van de middag niet meer kon noch wilde werken. Hij was het zat.
Verraad
Moet je nagaan wat de gemiddelde westerse mens te verduren heeft als we zo met elkaar omgaan. Ik maak het dagelijks mee, dat mensen zich op mij wensen uit te leven. Mijn eigen buren gedragen zich zelfs zo - men leeft zich uit zonder reden dus slechts met drogredenen - en weten van gekkigheid niet wat ze moeten doen, terwijl wij ons, juist nu, te verenigen hebben. WIJ, het volk, aanvaarden de draconische maatregelen die over ons heen gestort worden, als gedweeë kleuters. Niet als volwassenen maar als kinderachtige nitwits. Dus "vragen we er zelf om". En zulk gedrag doet men na, ook onderling. Kijk maar om je heen. Mijn parkwachter kan er over meepraten. Wat hij zoal over zich heen gestort heeft gekregen is ronduit schandelijk te noemen.
Dan heb je niet alleen sterk in je schoenen te staan maar ook de bal terug te leggen naar waar die hoort, wanneer mensen niet de bal spelen maar de man - "ad hominem" heet dat in "oneigenlijke communicatie"-termen oftewel logical fallacies oftewel drogredenen, afgeleid van be-drog. Men bestookt elkaar gewelddadig met leugens oftewel verzonnen onzin. En eigenlijk pleegt men verraad, om te beginnen naar zichzelf. Daarover schrijf ik mij blauwe vingers. Vandaar het blauwe lettertype ;)
Hysterie, uit bezitsdrang
Moet je nagaan... hoe ziek we zijn, als volk. Dit noemen wij "beschaving". Ook nog. Ik zie slechts "Verdeel en Heers", oftewel "Verwar en Plunder", zoals ik mijn ex-genote jarenlang zag doen. Hysterie is het enige wat overblijft voor hen die dergelijk zwakzinnig gedrag omarmen en schijnbaar het laatste redmiddel, om gezichtsverlies te voorkomen - wat natuurlijk helemaal niet lukt omdat zulks averechts werkt. De functie van hysterie: men probeert de ander te overbluffen, te overmeesteren, te overheersen, te onderwerpen en uiteindelijk tot bezit te veroveren. We praten dus over bezitsdrang.
Denk-fout: fout van het denken
Ging dat te snel? Mooi. Er zijn 320 artikelen hieraan vooraf gegaan dus lees je in, doe onderzoek, stel vragen of ga het bij jezelf na. Hier staat het compact en niet onwaar. Wanneer men ingevingen deelt zijn er geen onwaarheden, leugens, denkfouten of onjuistheden. Zelfs geen mening. Het zijn slechts observaties.
Dat dient neutraal, dus liefdevol en onberispelijk te gebeuren. Meestal komt men na een confrontatie tot bezinning, als dat niet al gelijk gebeurt. Soms heeft het even nodig om de essentie door te laten dringen.
Da's niet iedereen gegeven. Kijk maar naar onze opvoeding. De meesten van ons zijn opgekweekt in een samenleving vol strijd en geweld en herkennen dergelijke uitspraken en observaties niet omdat het niet in het geleerde kader past en dus niet waar kan zijn.
Die laatste zin is vrij belangrijk. Men verdedigt het fundament van schijn-veiligheid en schijn-zekerheid. Men heeft het denken leren vereren boven het gevoelsverstand. Daarover zijn alle geleerden en wijsgeren het eens. Nu jij nog. Dus maken we denk-fout op denk-fout, oftewel fout van het denken. Immers, er komt geen gevoel aan te pas dus kan er niets van waar zijn.
Ga maar na. Als iets positief is, is het rijk aan overvloed, liefde en waarheid. Als iets negatief is, hoe kan het dan ooit waar zijn? Iets wat waar is, is altijd positief, nooit negatief. Echter, als men de waarheid (de feiten dus) geweld aandoet, is er van die waarheid dus niets overgebleven maar wordt het misbruikt, uit eigenbelang. Aha...
Wat er verder nog schreeuwt om prioriteit is de zin: "Doe nu maar wat ik zeg." Het gevolg van die houding van onze ouders is dat we een ander niet kunnen gunnen wat ons nooit gegund was. Da's gelijk één van de belangrijkste drijfveren van al onze sabotages (zie daarover het vorige artikel - Ben jij gelukkig? Welke stappen kun jij nemen? Vluchten... kan niet meer)
Opvoeding
Nogmaals: kijk eens naar onze opvoeding. De meesten van ons zijn opgekweekt in een samenleving vol strijd en geweld en herkennen dergelijke uitspraken en observaties niet omdat het niet in het geleerde kader past en dus niet waar kan zijn. Daarover, over die opvoeding, die van ons als authentieke mens geen spat heel laat, heb ik dus een heel artikel geschreven, recentelijk; zie:
De opvoeding als basis en het ultieme middel van Verdeel en Heers | Angst voor Straf | Oorsprong Stockholmsydroom: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/09/opvoeding-als-basis-van-verdeel-en-heers.html
Corrigeer wat daarom vraagt
Daarmee zijn we er nog niet. Hoe corrigeren we dat? En moeten we dat wel corrigeren of... lekker zo laten?
Ik zeg daarover altijd:
"We zijn allen kind van het Systeem, waar men van alles moet, niets mag en waar gevoel verboden is. Men kan het kind wel uit de oorlog halen, maar hoe haal je de oorlog uit het kind?
Dat het zo gekomen is, daar is niets aan te doen. Maar... moeten we het dan zo laten?"
 |
| klik voor vergroting |
Corrigeer, wat daarom vraagt. Dat is ieder van ons aan zichzelf verplicht. En daar staat uiteindelijk een heel leven voor ter beschikking. Dus... of en wanneer dat gebeurt, is voor ieder verschillend en daar kan men niets van zeggen. Men dient slechts af te wachten en hopen op beterschap, want een ander kun je niet veranderen. Je bent slechts verantwoordelijk voor jezelf. Daarover stelde Gandhi: "verander de wereld, begin bij jezelf."
En ik neem nu en hier mijn verantwoordelijkheid om mij uit te spreken en zo kenbaar te maken wat ik zie; daarmee wijs ik een ieder op karikaturaal gedrag. Omdat dat daarom vraagt. Da's de enige manier om tot verbetering van levenskwaliteit te komen: elkaar aanspreken op karikaturaal gedrag. De mens die van zichzelf een karikatuur maakt, leeft niet maar overleeft.
Niet één maar twee lieveheersbeestjes
 |
| the intuitive mind is a sacred gift and the rational mind is a faithful servant. We have created a society that honors the servant and has forgotten the gift. |
Terug naar mijn belevenis bij het park. Ik ben dol op het park waar ik naast woon en zeem graag de bankjes af die er nieuw geplaatst zijn en anders kleven. Bij het doorlopen van het park dacht ik terug aan de woorden van de parkwachter/beheerder die het gister opeens zat was. Voor ik het wist kruiste een lieveheersbeestje mijn weg. Die zat doodleuk op het bankje, op mij te wachten. En voor de zekerheid was zijn broer neergestreken op de prullenbak ernaast, zodat ik de boodschap niet kon missen; twee lieveheersbeestjes wezen mij erop, dat geluk in jezelf zit. En dus vrijheid. Niet in (het contact met) de buren, niet in jouw relatie, niet in de mensen om jou heen, maar in jou zelf. Da's althans mijn ervaring. En die geef ik graag door. Voor een ieder die die zoektocht zelf wil maken, de zoektocht naar geluk... in zichzelf.
rj++
Meerleeslink:
Corrigeerbaar gedrag; de verwoestende werking van emotionele kou; aanleiding, oorzaak en gevolg: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/corrigeerbaar-gedrag.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten