We hebben ons te verenigen ipv ons te laten verdelen (verdeel en heers heerst zoveel)

Aanval

"... en nu word ik wakker van pure ellende omdat de hele wereld (elkaar en dus ook) mij vervloekt... jij ook?" Dat scheef ik vannacht om 3 uur aan een handjevol dierbaren, intimi dus. 

"Hoe dichterbij iemand bij jou staat, hoe groter de kans dat iemand jou vervloekt." Dat constateer ik hardop.

Stel dat het klopt... Wat gedragen wij ons dan toch als een stelletje volslagen idioten...

Ziek

Zat gistermiddag op de fiets voor een boodschap, opeens maagzuur, hoesten, de hele weg lang, dus vijf kilometer lang proosten en kokhalzen, gewoon omdat ik iemand een berichtje had gestuurd en vroeg daarin om raad en steun  - omdat ik continu om mij heen die onderlinge haat en nijd zie gebeuren - en dan krijg je het tegenovergestelde. Bam. Recht in je treiter. Hoe tegenstrijdig.

Ik spaar wisselgeld voor ondernemers en breng de gespaarde munten gelijk ook even weg. Men vraagt wat ik wil eten maar ik wil niets van misselijkheid, na een nieuwe vervloeking. Tis mode, constateer ik voor mijzelf, en vertrek. 

Op de weg terug staat iemand met zijn busje half uit het parkeervak, half op de weg, had geld getapt uit de pin, en liep mij breeduit en dreigend tegemoet, en komt zo dus halverwege op het wegdek uit en zwaait zó zijn portier open alsof ik maar moet uitwijken. Doe ik sowieso maar wat een houding... en even later snijdt hij mij door rakelings te passeren. 

Wat een intimidatie. Zo iemand heeft thuis niets te vertellen dus leeft zich op straat uit op wie hij kan. Artikel vijf van de verkeerswet over andere weggebruikers niet in gevaar brengen, geldt niet voor sommigen.

De dag tevoren rijd ik 's avonds rond 21 uur rustig met mijn geliefde scooter over een ongelijke klinkerweg naar een stoplicht terwijl onderweg al iemand probeert in te halen en bij het verkeerslicht naast mij komt staan voor rechtsaf. Bij het optrekken ziet hij kans om zijn dronken hoofd naar mij te richten en uit te braken, dat ik beter een snorscooter had kunnen nemen... en trekt met zijn BMW en al zijn frustraties op door rood. 

De mensheid is ziek en niet zo'n beetje ook. Mijn eigen familie doet zo (ouders, ex-genoten en kinderen), mensen op straat, wie niet... gekker kan echt niet...

-

 

We zijn verdeeld 

Verdeeldheid heerst tussen alle mensen - we zijn nog lang geen collectief

Maar we zijn hier om te leren - dus nemen we dat voor lief

Hart-elijkheid verbindt ons mensen - warmte stroomt dan heen en weer

Dus door vol te houden - lukt het ons allicht een keer

Plezier maken is het hoogste goed - samen - dansen en eten voorop

Wie dat beseft is halverwege  - en slaat niemand meer voor de kop

Pijn en verdriet zijn ons deel - ingrediënten van een kille cultuur

Kou is onze vijand - maar Warmte wint op den duur - dat is onze natuur <3 ❤

Gebrek aan kennis doet ons zwijgen - toch zit daar geen waarheid in 

Zodra de waarheid gaat spreken - krijgt de mens weer levenszin

Levenslust zit diep van binnen - het zit in ieder diep verstopt

De goddelijke vonk die ziel heet - en zich tot heldendom ontpopt

Het wachten is tot ieder vastloopt - het volk wacht een harde klap 

Wie niet verder kan zit op de bodem - voorwaarde voor een nieuwe stap

Tot Die Dag rest ons niet anders - dan ons voorbereiden in kalmte en rust

Elke leraar leert je dit - leef dus Nu; dat stelt gerust.

Een volk is niet onmachtig - dat is gewoon niet waar

Het zijn de mensen die het toestaan - dat is schreef-gegroeid en raar. 

De Nieuwe Tijd is onderweg  - om ons los te weken en op te staan

Vanuit Warmte te leven, “Samen” - en zo de Kou te verslaan.

VOEL JIJ HET OOK?

Dichtsel uit 2015 | fb.com/730959830347020

-

Er is meer...

Het ergste wapen is nog steeds de mond

Zit stil in de zon en doe geen fuk;

Geen werk, geen geld, geen ongeluk.

Neem tijd voor mijzelf om bij te leren,

Sabbatical dus - om mezelf te eren.

Wie kènt nou zichzelf toe wijs me d'r één aan,

Ieder loopt achter 'n ander aan.

En ruimt nu niets op van emo-tio stukken,

Hoe moet het je dan later gaan lukken?

Stabiel is er geen, waar moet je nu op leunen,

Je vindt altijd wel iemand waar je op kunt steunen.

Niemand is zichzelf - dat is een groot verraad,

Om dat te herstellen - is een grootse daad.

Refrein:

Word stabiel als mens - dat roep ik in het rond,

Van woorden - raakt nog iemand gewond,

Zo tekeer gaan is echt niet gezond,

Het ergste wapen is nog steeds de mond...

Warmte is waar ik helemaal voor leef,

Waarbij ik me ook helemaal open geef.

Ik geniet van warm menselijk contact,

Maar op internet biedt men geen tact.

Ik geniet van contact via facebook,

Maar boy wat een onrust hier, look!

Val over elkaar en val aan met woorden,

Wie niet bij z'n hart is praat als een gestoorde.

Iedereen praat vanuit zijn eigen stuk,

We lijken wel op een Garbage Truck;

Vol frustratie, verdriet, onmacht - ellende dus,

Heel wat anders dan een tedere, gemeende, innige kus...

Refrein:

Word stabiel als mens - dat roep ik in het rond,

Van woorden - raakt nog iemand gewond,

Zo tekeer gaan is echt niet gezond,

Het ergste wapen is nog steeds de mond...

De wanhoop van ieder mens,

Drukt zich uit in die ene wens...

"Hou van mij, geef me al je aandacht,

Anders wordt het wéér een lange nacht"

Dat ging goed tot ik tegen iemand zei:

'Kom met al je garbage maar bij mij'

Ik zit nu nog met die averij - en dat voelt bij lange na niet vrij;

Is dit het vernietigende effect - van eeuwen slavernij??

Refrein:

Word stabiel als mens - dat roep ik in het rond,

Van woorden - raakt nog iemand gewond,

Zo tekeer gaan is echt niet gezond,

Het ergste wapen is nog steeds de mond...

Mensen die menen mijn kwetsbaarheid te missen,

Zitten zelf op slot maar lopen wel te sissen...

Als 'n hogedrukkookpan op volle toeren,

Zit je naar de zwakke plek bij 'n ander te loeren.

Een ziek zooitje alles bij elkaar,

Maar ik hou van jullie, dat maakt het minder naar...

Minder zwaar... Zo'n mild gebaar...

Mijn handen eindelijk uit het haar...

Refrein:

Word stabiel als mens - dat roep ik in het rond,

Van woorden - raakt nog iemand gewond,

Zo tekeer gaan is echt niet gezond,

Het ergste wapen is nog steeds de mond...

Ik herhaal voor wie het horen wil

De grootste ellende is... kou en kil

Onze grootste vijand is emotionele kou

Het omgekeerde van "Ik hou van jou"

Word stabiel als mens - dat roep ik in het rond,

Van woorden - raakt nog iemand gewond,

Zo tekeer gaan is echt niet gezond,

Het ergste wapen is nog steeds de mond...

-

Dichtsel uit 2014 - mijn eerste rap

Deze dichtsels publiceerde ik eerder hier op dagboek van een vreemdeling. 

Heart-core!

Het getuigt van hart om te staan, voor jezelf. 

 
"Sta voor jezelf" beschreef ik in: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/09/sta-voor-jezelf.html

Voel jij het ook?

Vannacht en vanmorgen werd ik wakker met het lied mad world in mijn hoofd.

Help jij me deze wereld te verbeteren?

Het is hart nodig. VOEL JIJ HET OOK


liefs en knuffels van rj

Pentatonix versie van Mad world