Verdeeldheid
Mijn vrienden, familie en buren tonen hoe de wereld tot op het bot verdeeld is. Erger nog. Onze opvoeding (vraagt niemand zich af waar die eigenlijk voor nodig is??) verscheurt onze geest dus laat van onze geestelijke gezondheid niets over, omdat wij van alles moeten, niets mogen en ons gevoel verboden is.
Dat is eigenlijk al de samenvatting van dit artikel. Lees deze alinea straks maar terug, dan zie je het ook.
Dat is eigenlijk al de samenvatting van dit artikel. Lees deze alinea straks maar terug, dan zie je het ook.
Ook te beluisteren als podcast: soundcloud.com/.../opvoeding-basis-verdeel-en-heers (15 minuten)
Introductie
De essentie van dit artikel heb je al te pakken. Nu nog een intro. Bij deze:
Jazeker, dat lees je goed. Men is hier bang voor straf.
Weet je waarom? Dat moest ik die kapper ook uitleggen. Zit je?
Vanwege de enorme, verzengende, onderliggende boosheid, die het hele lijf van het slachtoffer doet sidderen, alle levenslust in één klap doet verdampen en je doet geloven dat je kennelijk nergens goed voor bent.
Ik deel hier mijn observaties. Kijk maar even mee.
Beschaving
Welkom in wat wij beschaving noemen, waar men opgroeit zonder eigenwaarde, zelfvertrouwen of recht op geluk. We hebben slechts bestaansrecht bij de gratie dat we stilletjes ademen, ons bordje leegvreten en ons bek houden. Vooral dat laatste. Gehoorzamen, niet nadenken en vooral niets zeggen.
Het gevolg van zo'n "opvoeding"??
Een zieke wereld vol kinderachtig gedrag van uiterst agressieve mensen die elkaar constant lastigvallen.
Hoe verdrietig is dat?
En wie zien het? Een enkeling ziet het in.
En wie zien het? Een enkeling ziet het in.
De wereld is een tragedie voor de voelenden en een komedie voor de denkenden, zo heet het dan.
Is men het niet eens met de ander, dan over-schreeuwt men elkaar dus grijpt men de macht, via hysterie.
Hysterie dient om de macht te grijpen
Wat ik zie gebeuren is: men over-meestert de ander - door over-schreeuwen - om die ander te kunnen overheersen. Doel: macht. De ander is onderworpen tot sujet oftewel gedehumaniseerd (ont-menselijkt) tot bezit.
Dat schijnt het ultieme doel te zijn: niet zelf gelukkig worden maar bezit van de ander. Bloeddorst dus eigenlijk, gemarineerd met sadisme.
De draconische kracht van (de "doe nu maar wat ik zeg"-) opvoeding
Men roept domweg: "Doe nu maar wat ik zeg" wat precies hetzelfde is, namelijk: de ander overschreeuwen. Dat is hysterie, per definitie. Men speelt de autoriteit, de ander krijgt automatisch de rol van ondergeschikte toegeworpen.
Dus we krijgen zulk weerzinwekkend hysterisch gedrag met de paplepel ingegoten, opgedrongen en toegediend. Dan is het niet zo verwonderlijk dat iedereen, ie-der-een, dat exact nadoet.
Er zit dus in de meeste communicatie sluimerend geweld onder alles wat men doet, omdat wij dat zo geleerd hebben. Iedereen. Zo te zien zijn er geen uitzonderingen; iedereen heeft aan dergelijk geweld blootgestaan.
De vraag rijst dan, of er iemand is geweest die ooit liefde heeft meegemaakt en dan met name onvoorwaardelijke liefde, dus zonder voorwaarden of beperkingen.
"Jij merkt het dus dat ligt aan jou; jij moet dat dan toch bij jezelf zoeken..."
Moedwil en misverstand. List en bedrog. Dat werk.
"Jij trekt het aan". Een denk-fout van jewelste oftewel fout van het denken en wellicht de grootste die onze "beschaving" kent: "jij moet dat dan toch bij jezelf zoeken".
Ik hoor het regelmatig. Het sadisme druipt er af. Dit is hèt redmiddel, voor als er geen argumenten meer zijn. Dan gaat men over-schreeuwen. Hysterie dus, verpakt als Psychologie van de Koude Grond oftewel slecht bedacht want volstrekt onlogisch en volledig onjuist.
Zo is niets ooit bespreekbaar en de valse vlag is geboren, waarmee men de ander verwijt wat men zelf doet.
Kennelijk is de aanval de beste verdediging oftewel zo maskeert men, met de aanval, dat men zelf het systeem verdedigt dat de verziekte geest geschapen heeft. Zo is het Stockholmsyndroom ontstaan, waarbij de gegijzelde de gijzelnemer verdedigt. Daar ligt de oorsprong. Bij onze "cultuur" - met z'n moraliteit aan on-afgesproken "normen en waarden" - wat niets anders kent dan een rotte fundering via een malafide oftewel slecht bedoelde opvoeding.
De opvoeding als het ultieme middel van Verdeel en Heers
De opvoeding als het ultieme middel van Verdeel en Heers. Als je de geest manipuleert, verscheurt en verdeelt, zet je de mens tegen zichzelf en tegen anderen op, en heb je "geen kind aan ze"; ze houden zichzelf en anderen klein, trekken iedereen naar beneden die er boven uit wil krabbelen door te proberen volwassen en/of gelukkig te worden.
Dus beginnen we zo vroeg mogelijk. Kinderen worden weggeroofd van hun ouders wanneer ze 4 jaar oud zijn en in instituten geplaatst die eruit zien als fabrieken met hoge hekken er omheen (zie: De Wonderlijke Energie Van Kinderen | (en wat school met ze doet) - dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/de-wonderlijke-energie-van-kinderen.html). Ze moeten allerlei kunstjes kunnen, zoals tot 10 tellen, het alfabet opdreunen en hele passages van Shakespeare reciteren. Hun "professionele ouders", die nergens mee begaan zijn en als robotten doen wat hen gezegd is, stimuleren hun kroost om vooral "mee te komen op school" door ze voor te bereiden op het "kindergarten entree exam", zoals George Carlin ons voorhoudt in één van zijn shows. Filmpje volgt. Je slaat van verbijstering achterover maar het gebeurt echt. Kijk maar:
"Here is George": "Your have owners - education sucks - it will not get any better - the owners don't want that" (3 minuten)
Ik kan je vertellen wat er allemaal mis is met onze opvoeding maar de kern oftewel de essentie heb je al te pakken. Het is goed mis en zit goed scheef. Waarom? Wat is het doel?
Simpel. Dat is Verdeel en Heers, in volle glorie, wat ik (door het observeren van mijn ex-genote) Verwar en Plunder noem. Spreekt beter tot de verbeelding, namelijk.
We worden geregeerd door machtswellustelingen van wie wij het agressieve gedrag onderling overnemen.
Zie het artikel "machtmannetjes" over de oorsprong ervan.
Bevriende schrijver Ely schreef daarover in poëtische, dubbele (!) dichtvorm, het volgende:
 |
| klik op een afbeelding om deze te vergroten |
Zie daar het resultaat van een geslaagde kruisbestuiving; want waar je mee omgaat, raak je mee besmet - alleen wel ten positieve in dit geval.
Hoe gaat men daarmee om?
Hoe gaat men daarmee om? Negeren is zinloos, dat verandert niets.
Benoemen wat men ziet, dat is het enige dat helpt. De neutrale confrontatie aangaan, met feiten (waar-heid op basis van waar-nemingen), is zo confronterend voor karikaturaal gedrag, dat het dat ter plekke ontmantelt en ont(k)leedt.
Serieus. Niets is er tegen bestand als men iemand rustig, en vooral neutraal, "de waarheid" zegt, zo lang men een ander maar niets verwijt en het bij de waar gebeurde feiten houdt. Dat komt harder binnen dan welk verwijt of scheldwoord dan ook.
Hoe dan wel?
Hoe moet het dan verder? Het antwoord daarop is net zo simpel als onbereikbaar. Men dient zichzelf te worden - men noemt dat: één met zichzelf oftewel "de eigen partner worden" - en dat is geen keuze maar een roeping. Het is slechts weinigen gegeven om de intens lange weg te gaan om terug te keren bij het gevoelsverstand, de ziel zelf, om weer in nauwe dialoog met de eigen ziel te leren leven.
Dat vraagt afleren wat men ten onrechte aangeleerd heeft en daar staat zeven jaar voor. Zeven jaar.
Men dient door het vacuüm te geraken dat ons scheidt van ons gevoel. Ons gevoel is weliswaar de enige plek waar men houvast vindt maar we zijn ervan vervreemd. Dat vraagt een intensief traject van jarenlang afleren omdat het jaren nodig heeft om te herstellen, wat er jaren over deed om zo te ontstaan. Sneller kan niet. Dat trekt geen mens. Dan ga je dood.
De meesten haken al af bij de gedachte, dus nog vóór de eerste stap te zetten. De eerste stap is een mentale; het "willen". (Bijna) niemand wil. Men is liever lui dan moe. En zulk "volk" regeert deze planeet.
Dus dienen we te wachten tot er enkelen gaan verschijnen die die roeping wèl hebben, om het gevoel opnieuw toe te staan en zo te herstellen wat daarom vraagt.
Tot die tijd is het niets gedaan. Men staat machteloos tegenover een leger zombies. De films over zombies zijn er niet voor niets, die laten ons dat inzien.
Men kan slechts zich voorbereiden door zich te bekwamen in (wat de oorsprong is van) deze ellende. Daartoe leze men het boek Vader Aarde en de aardse taal van Olof Smit en de website earthfather.eu, die nu uit de lucht is maar tijdelijk is gekopieerd en herplaatst op de website verdwenenkennis.nl/../earthfather. En hier, op dit dagboek van een vreemdeling: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/08/earthfather.html
Men kan slechts zich voorbereiden door zich te bekwamen in (wat de oorsprong is van) deze ellende. Daartoe leze men het boek Vader Aarde en de aardse taal van Olof Smit en de website earthfather.eu, die nu uit de lucht is maar tijdelijk is gekopieerd en herplaatst op de website verdwenenkennis.nl/../earthfather. En hier, op dit dagboek van een vreemdeling: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/08/earthfather.html
Als gezegd: We worden geregeerd door machtswellustelingen van wie wij het agressieve gedrag onderling overnemen. Zie het artikel "machtmannetjes" over de oorsprong ervan, eerder geplaatst op dit dagboek.
Wat ook helpt is eigen onderzoek doen en gaandeweg bekijken of men zijn of haar eigen waarheid kan terugvinden. Verdwenen kennis tot zich nemen en eigen maken, dus. Zo draagt men een eigen steentje bij aan een betere wereld, want die begint bij jezelf, volgens Gandhi. En volgens mij klopt dat.++
rj
Care? Dare? Share:
De opvoeding als basis en het ultieme middel van Verdeel en Heers | Angst voor Straf | Oorsprong Stockholmsydroom
-
Meer lezen? Sluit mooi aan op:
mensen draaien alles om, teken van een verziekte wereld vol Verdeel & Heers: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2021/09/mensen-draaien-alles-om.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten