Wat er goed ging:
vakantie tussen gelijkgestemden, op een mooie plek, in de natuur. Mooi weer, lekker en ultra gezond eten, verbinding, knuffelen, liefde. Een veilige omgeving. Dacht ik.
Wat er beter kan:
woordkeus kan niet verbergen dat wij mensen achterlopen bij onszelf; degene die er werkelijk alles aan doet om zichzelf te zijn en werkelijk zich te openen - hèt thema van Open Up, zou je denken - wordt verguisd. Verpulverd. Geïsoleerd. En weggestuurd.
Sta je op voor jezelf, word je neergemaaid.
Van Open Up naar Rise Up blijft één grote illusie. Nep, dus.
Meer hypocrisie en ego dan hier, tussen de moderne hippies, vindt je niet.
Dergelijke spirituele hippie-achtige communities prediken het één ("licht, veel licht", "wees jezelf" en "iedereen is welkom") maar doen en zijn het andere ("goeroe en volgelingen", alles wat zij vinden is heilig, dus jij bent gewoon fout). De tegenstrijdigheid zelve.
Wij zitten nog vast in The Matrix, vol ego, vol aangeleerde normen en waarden; regeltjes, die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft en iedereen opgedrongen krijgt; en men volgt ze uit angst voor straf.
Angst als raadgever. Terreur als verdienmodel. Afgunst als thema. Verstoting (van gezond verstand sowieso) als enige waarde.
De ziel wordt thuisgelaten.
Nee, bedankt.
Ik ben liever alleen. Dan kom ik verder, dan tussen halfwits zonder ziel, die niet OPEN STAAN, tegenstrijdig genoeg;
NIET OPEN voor VERBETERING VAN LEVENSKWALITEIT.
Normaliter sluit ik af met: "veel plezier."
Nu niet.
Men weet niet wat dat is...
rj.
*verstotene
*schrijver
*onderzoeker van menselijk gedrag
*'vreemdeling' in een ijskoude wereld zonder ziel, zonder gevoel, zonder hart, zonder geluk, zonder menselijkheid
*"in het land der blinden is éénoog outcast"
PS: over Open Up en Sirenes/moderne hippies schreef ik al eens iets:
https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2022/12/hippiefestivals-niet-voor-iedereen.html
en
en, niet te vergeten, over mezelf: "Nomade"
https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2023/02/nomade.html
en... iets over liefde:
https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2023/04/iets-over-liefde.html
Naschrift |
"nu nog dialoog..." |
Ik - mensen zoals ik - mag er NIET zijn. Ik word verguisd, bevochten, vermoord. Omdat ik ergens voor sta*). Da's de kern hier. Let je wel op?
Ik probeer je iets te laten zien. Loop er niet voor weg. Dat gevoel geef jij mij nu.
Wanneer kunnen we hierover praten?
Wanneer kunnen we überhaupt ergens over praten?
Waarom is er niets maar dan ook niets bespreekbaar?
Zorg voor dialoog. Die ontbreekt nu. Structureel
*) gezond verstand... dan kom je met je kop boven het maaiveld uit...
"Dacht dat ik er met jou wel over kon praten
Bewaar dit goed
Kijk er over een paar jaar nog eens naar. Naar jouw houding, hier.
Ik stip iets aan.
Jij negeert het en staat erboven.
Komt op mij over als passieve agressie"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten