maandag 7 augustus 2023

De ommekeer 3: voorbij depersonalisatie

Vrouwen en mannen die gedepersonaliseerd zijn hebben niet of nauwelijks door, dat zij, wat zij aan de ene kant opbouwen, aan de andere kant net zo hard slopen. Zelfsabotage, dus. Dan kan men nog zo positief in het leven staan maar niets voor elkaar krijgen als men, intern, vol haat zit en de diepe overtuiging kent om alles onderuit te halen. 

Dus, wat beschreven is in de eerdere stukken, de ommekeer en ommekeer 2-het vervolg, om de kracht achter vervloekingen weg te nemen en mensen de macht te ontnemen wanneer talenten niet positief worden aangewend, is dan nog steeds niet voldoende om de maatschappij merkbaar glad te trekken. Wat doe je dan? Proberen en evalueren, Trial and error, dus. Als mensen nog steeds vol haat en zelfsabotage zitten, heb je in te zien, waar het op vastloopt. Op schizofrenie, want dan kan men blijven 'weglopen'.

Dus vroeg ik om hulp en kwam tot deze inzichten. En vroeg ik, via mijn ziel, om die depersonalisatie weg te nemen bij de mensen. Mondiaal. En dat werd gehonoreerd. Ook nog!

Da's opmerkelijk, want wat kun je als eenling doen in een volledig verziekte wereld, waarin alles omgedraaid wordt en waar "in het land der blinden is eenoog outcast" geldt...?

"Schietgebedje" |


Nou, dat dus. De equivalent van bidden, alleen bid ik niet tot God, want die is te veel groot voor mij, want dat is de Maker van Heden, Verleden, Toekomst en Oneindigheid (ga maar eens liggen kijken vanaf een grasveld naar de hemel; dan kom je erachter dat die te groot is om je mee te meten en voel je de nietigheid van jouw bestaan in vergelijking daarmee); ik doe slechts zaken met mijn eigen ziel. Ik wacht tot de ingeving komt en handel ernaar. Natuurlijk handelen noemt men dat, handelen conform de menselijke natuur, en da's essentieel, want luisteren naar de ziel is één ding maar als je er niet naar handelt heb je er nog niets aan. En dat doet ego.  Die misleidt ons en voorkomt natuurlijk handelen. Oftewel... depersonalisatie verhindert normaal gedrag. 

Dus had ik daarom te vragen, omdat ik anders nergens kan gaan of staan of men zou mij (en ieder ander) vervloeken, bevechten, haten en dood wensen, zonder zelfs ook maar te beseffen wat men doet of waarom met dat doet. De reden kent men niet, alleen het intens sadistische gevoel een ander om zeep te willen helpen. Dat noemt men kou. De koude blik waarmee zulks gepaard gaat spreekt dan ook boekdelen.

Weg kwijt; weg van het hart |


De Vrouw noemt men complex en onbegrijpelijk maar dat is niet waar; haar gedrag is juist zeer overzichtelijk;

1. ze grijpt de macht en speelt de baas
2. ze sloopt alles
3. en hij krijgt de schuld

...dus ze mag niet gelukkig zijn en dat diep-gewortelde gevoel wreekt zich te pas en te onpas, zodat een samenzijn met haar in één grote machtsstrijd uitloopt. De meeste mannen, die langdurig slagen in het huwelijk bij elkaar te houden, slikken de meeste onzin van hun vechtgenote (ze doen water bij de wijn) om de strijd te ontlopen en de boel te sussen. Mijn eigen kind ontloopt elk punt van overleg met haar moeder om zo de strijd met haar te voorkomen. Gaat gedwee mee in wat mams wil om gedoe voor te zijn, omdat moeders toch doorzet en haar zin haalt, maar dan ten koste van een heleboel ellende.
(zie: "Girls are fukking insane", aldus Iliza Shlesinger, over haar ideale breakup: youtu.be/JvTj4QX55NE)

Dit mag ik niet zeggen, want op waarheid rust taboe en op waarheid spreken volgt straf. Je krijgt een vrouw niet kwaaier dan te zeggen waar het op staat. Wie wil zo leven? Dat is toch geen leven? Zo kweek je toch een volk zwakzinnigen op dat nergens voor staat?

Een volk dat de weg kwijt is kun je alles wijsmaken. Zo kun je hen, via media, doelbewust voorkauwen, dat mannen onbetrouwbaar en fout zijn en vrouwen slachtoffer van geboorte, en vrouwen leren egoïstisch te zijn. Als een geboorterecht. Dan leg je feitelijk een bom onder het hele menselijke bestaan en allereerst onder het gezin als hoeksteen van de samenleving. De ontwrichting is dan ook, sinds de jaren 50, met dank aan de Rockefellers, inmiddels een feit. 
Tel erbij op dat wij mensen nooit volwassen zijn geworden en de wanhopige, doelloze, houvast-loze verwarring is compleet. Kinderachtig, kleinzielig, verongelijkt slachtoffer-gedrag is leidend. Iets anders is er niet. Geen eigenwaarde, geen zelfvertrouwen, geen houvast aan zichzelf, geen stabiliteit; helemaal niks. Gevoel is verboden. Geluk is verbannen. Plezier is vermoord. Lang leve onze beschaming...! want een beschaving kun je dit niet noemen.
Als dan ook nog de losbandigheid wordt gepropageerd, zodat in de jaren 60 en 70 iedereen het met iedereen doet, en men de woke-beweging introduceert die normaal maakt wat niet normaal is en het hele volk abnormaliteit en perversiteit opdringt, inclusief genderconfusie oftewel verregaande verwardheid, dan is ingrijpen noodzakelijk.

Maar hoe? Wat kun je anders doen, dan een schietgebedje? Wel, dat is het minste, dus heb je dat te doen en dat doe ik. Consequent..

Ons streven: verbinding |


In plaats daarvan, vraag ik om een menselijk collectief op aarde. Dat is het streven van elke geboren mensenhelper van beroep, elke 'natuurlijke leider' van een volk oftewel van elke spiritueel. We mogen opnieuw een menselijk collectief worden. Verbonden met elkaar. Dus ten eerste...verbonden met onszelf en van daaruit met elkaar. Dan gaat  immers alles van-zelf. Zelf is ziel. 

Dit was rond 17 uur. Daarna werd ik overmannen door vermoeidheid en ging ik even rusten. Dat gebeurt, als je diepe wensen de wereld in stuurt en dit is bepaald geen kleinigheid maar in mijn beleving het belangrijkste ter wereld. 

Zo. Dat was mijn huiswerk. Nu afwachten hoe dit uitpakt.

vervolg op: 





Uit: boek "Voel jij het ook? Gedachtenregen, leven duurt maar even" - https://het-lichaam-liegt-nooit.webnode.nl/boek






Gepost door op
Labels: , , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)