Wees jezelf

Hoe stel jij ons contact voor, wanneer niets maar dan ook niets bespreekbaar is?

Omdat jij bepaalt of iets wel of niet besproken kan worden en zelf nergens op aangesproken kan worden, omdat jij wegloopt uit elk gesprek met knotsgekke opvattingen gelardeerd met denkfouten om de ander de loef af te steken? Waarbij jij antwoordt door een nieuw onderwerp in te brengen en jouw opponent te verpulveren? En nergens openheid in geeft maar je verhult in geheimzinnigheid, over alles wat belangrijk is en zelfs over jouw leeftijd? Wat jij verdedigt met drogredenen, oftewel onzin?

Wat zou jij zeggen als ik jou ten huwelijk zou vragen?

Daar stuur jij op aan immers. Je begint er steeds over. Of... noem jij het als speerpunt, om mij de mond te snoeren en mij te onderwerpen?

Als jij stelt zo verliefd te zijn, waarom merk ik dan zo weinig van die verkoudheid, eh, ik bedoel 'verliefdheid'; waarom zie ik zo weinig liefde en zoveel strijd van jou uit komen?

Zoals zondagavond 13 maart vorig jaar buiten op straat voor de supermarkt, 2 dagen voor mijn verjaardag, daar bond jij de strijd aan over niks; en dat laatste gesprek van twee uur lang in de avond, buiten, waarbij jij jouw kind thuis liet wachten, en mij slechts een rad voor ogen draaide - mindfuck, dus; en die keer dat ik 's avonds trommelde op jouw ruit om iets te brengen maar jij jouw lenzen uit had en maar doodleuk gewoon niet open deed en onbereikbaar was...?

Hoe stel jij je dat samenzijn voor zolang jij je als tiran, ongenaakbaar op jouw wolk in de hoogte opstelt, die de hele boel op stelten zat, continu de eigen regels maakt, breekt en wijzigt, gelijk foltermethoden?

Jij stelt telkens relatietherapie voor. Wat heeft dat voor zin, als jij degene bent die geen relatie aangaat? Besef jij wel wat een relatie inhoudt en gelijkwaardigheid vereist, zonder dat iemand steeds de macht grijpt?

Heb je enig besef van de destructiviteit en schadelijkheid van jouw gedrag, houding en optreden, naar jezelf en anderen toe?
Enig idee van de mate van verraad daarin, onder jouw noemer van Liefde - wat het bij lange na niet is?
Besef jij, hoe jij Liefde, Gevoel, Levensgeluk en zelfs Levenslust volledig vernietigt (!) onder de dekmantel van 'liefhebben', zodat dat niets anders is dan 'goedbedoelde terreur'?
Waarmee jij alles wat je opbouwt nog harder afbreekt? Te zien aan al jouw kwalen en die van jouw kind?
Zie jij in, hoe jij jezelf en anderen kleinhoudt, niets gunt - zeker geen geluk - en tegenwerkt op grote schaal? Zie jij in, hoe dominant jij je opstelt en continu de macht pakt oftewel afdwingt en daarna alles naar jouw hand zet oftewel manipuleert? En dat alles dwang, manipulatie en chantage kent, wat jij doet of wilt of beoogt?
Zie jij in hoeveel onrust jij teweeg brengt?

Zie jij in, hoe volwassen gedrag daarin volledig ontbreekt?
Zie jij in, hoe kleinzielig in plaats van grootzielig jij je opstelt? Zie jij in, hoe kinderachtig dat is?
Zie jij in, dat jij zo nooit meer iets zult bereiken; geen leven, geen levensgeluk, maar slechts een parasitaire instelling om anderen het leven zuur te maken en alles wat op jouw pad komt structureel te vernietigen?

Besef jij, dat dit het ergste ter wereld is en dat jij er eigenlijk iets mee moet, omdat je zo continu vastloopt en er niks meer aan vindt, en slechts mensen in jouw leven toelaat om je te steunen, om stiekem en openlijk uit te kunnen lachen en het leven zuur te maken, zonder zelf ooit nog een wezenlijke b(l)ijdrage te leveren?

Zie jij in, dat dit zelfsabotage mag heten, dat jij doodongelukkig en ten einde raad bent, en weliswaar een voorbeeld nodig hebt van hoe het dan wèl kan (zoals van jouw levenslustige kind en van mij) maar dat jij het toch echt zelf moet doen, dat wil zeggen; dat jij zelf mag en moet uitvinden hoe jij jouw leven weer tot een feest kunt maken, zodat jij blij en onbekommerd in het leven komt te staan, elke ochtend vol levenslust en blijdschap, zonder jouw leven te wijden aan die continue strijd die jou uitholt en ziek maakt...?

Dit zijn vragen die ertoe doen. Doe jouw voordeel ermee.


Laat mij jou iets vertellen.

Het was een lange weg voor mij om van zoeken tot vinden te komen. Kijk, naar de rust in mij, die dat brengt. Wat ik vond kreeg je van mij op een presenteerblaadje. Ik attendeerde je allereerst op het geweldige boek "Vader Aarde en de aardse taal" dat ons helpt te realiseren wat we met onze levens kunnen en zouden moeten. Het brengt verdwenen kennis. Verboden sinds de heksenjachten. Over mens-zijn.

Mensen die overleven zijn helemaal geen mens. Ze zijn "mens-in-wording". Ze zitten in die ratrace. In die strijd van overleven. De wanhoop nabij, die af en toe om de hoek gluurt.

Da's een mensonterend bestaan en collectief verraad naar jezelf toe. Dat het zo geworden is, is erg genoeg. Moet het dan zo blíjven...?

Jij dient kernwaarden te hebben om het leven te leven. Nieuwsgierigheid, Verantwoordelijkheid en Integriteit. En een overdosis eigen wijsheid, afkomstig uit vorige levens - niet te verwarren met de onzin die jij continu vanuit jouw ego uitbraakt om alles en iedereen continu tegen te werken. Zie: vaderaarde.nl

Waar zijn die kernwaarden gebleven? Zijn ze ondergesneeuwd? Verboden, verbannen, vermoord?

Vrouwen zijn toch zo dicht bij hun Gevoel???

Laat maar zien. Dit is jouw kans. Het is nu of nooit. Morgen bestaat niet en gister is voorbij. Je hebt alleen vandaag. Daar moet jij het mee doen.

Verliefd zijn op een ander is niet jouw primaire levensdoel. Je dient in harmonie met jezelf te zijn. De rest is bijzaak oftewel: bonus. Extra.

Verander jouw houding in Houvast. Voor jezelf. Wees de mens die jij wilt zijn. Wees en blijf in contact met jouw binnenste, jouw innerlijke kompas, jouw gevoel, jouw warmte; jouw ziel. Zonder dat heb je niks en ben en blijf jij reddeloos verloren... en kan niemand jou redden, uit dat verdriet, uit die onmacht, uit die wanhoop. 

Wees jezelf.

Voor jezelf.

rj

bron: 
https://dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2023/03/wees-jezelf.html

Naschrift | zo ziet een spiegel eruit

Wie herkent hierin de contouren van de hele maatschappij? Doet niet iedereen precies zo, wanneer dat zo uitkomt?

Dit is niet de definitie van een narcist maar toont de blauwdruk van een heel volk. Dit is wat onze Opvoeding met ons voor heeft. Zulk ziek gedrag is doelbewust gecreëerd. Onze 'leiders' doen het voor. 

Dit is geen foutje of exces van één persoon maar de blauwdruk van ons allemaal, ons voorgedaan en opgedrongen vanuit onze leefomgeving. Wie afwijkt wordt gestraft. Doe nu maar wat ik zeg. Goedbedoelde terreur is ook terreur maar dan verstopt en stiekem. Een belachelijke, mensonterende manier van overleven creëert men zo. Onbewust maar doelbewust.

Daar is niemand mee te helpen zolang de innerlijke behoefte niet opstaat om er iets mee te doen; om te streven naar verbetering van levenskwaliteit. Als dat ontbreekt is er niets mogelijk. Dan blijft een volk hangen in destructief gedrag en chagrijn. Zelfvernietiging, dus... dan kan het niemand iets schelen, zakt men terug in passief vermaak, terwijl de wereld om ons heen afbreekt, afbrokkelt en in verval stort.

Jammer, maar niet mijn zaak. Ik zit mijn tijd hier wel uit en kijk met open ogen naar het theater dat dagelijks voor mij uitgesponnen wordt. Eén grote klucht, immers. Een groot drama vol melancholie (uitreiken naar wat ooit was), van karikaturaal gedrag dat niets met menszijn te maken heeft. Hooguit met mensdom.

filmpje ter illustratie