Gifted |
* betekenis: in hoge mate getalenteerd oftewel hoog-begaafd; een hart onder de riem voor onbegrepen briljante geesten... *
* 'n artikel geschreven in het duister (na middernacht was het klaar) maar zorgt voor licht... als het goed is *
Stel je voor. Je loopt een bar binnen en voelt alles. Ik bedoel: a-l-l-e-s. De stemming van iedere aanwezige. En zeker het product ervan.
Stel je voor. Je loopt de school door, als eersteklasser, en voelt dat je de wereld iets komt brengen. Je wilt de wereld iets nalaten. Je wilt een bijdrage leveren. Echter, iemand ziet de pen aan een koord om jouw hals, een aandenken uit de zomervakantie, trekt het er af en smijt het op de grond, met een grijns. Je voelt de naargeestige intentie die je nog lang bij blijft en die zegt: "Welkom in de wereld... van geld en bedrog, van moedwil en misverstand, van verderf en perversie, en van... bezitsdrang..."
Stel je voor. Je bent de slimste van jouw omgeving; waar je ook gaat. Zonder het te weten overigens; daar kom je pas later achter.
Wat doe je dan?
Wat doe je in het moderne, beschaafde, Wilde Westen? Helemaal niets.
Jij bent een zondebok voor het uitschot dat uitgescheten is door hun eigen families.
Sorry, da's iets te direct voor de meesten en derhalve onbegrijpelijk. Wie opgroeit in dit Kille Westen staat bloot aan "goedbedoelde kwaadaardigheid" oftewel "goedaardige terreur"; ieder bezwijkt onder zo'n enorme lading, da's althans de bedoeling, zodat er niets van de oorspronkelijke mens over blijft; en ieder moet zich de rest van zijn of haar leven behelpen met de restanten van zijn eigen bestaan, het weggeslagen fundament, de verfomfaaide, beduimelde blauwdruk. Een schamel bestaan in kunstmatig isolement waar geen zoektocht tegen gewassen is, zodat de meesten zich opsluiten in hun geest en zich voortaan alleen nog bezighouden met het neerhalen van anderen - en dat begint al vroeg. Op de lagere school of the Middle School, zoals ze in de VS dat zeggen.
OK. Laten we bij het begin beginnen. Ik zat vanavond film te kijken. En zat te klussen, want ik "doe" graag iets, want dat geeft mij een shitload aan plezier en is beter dan passief op je bum zitten en niks doen. Daarom sport ik dagelijks en flink ook, sop mijn huis en of doe klusjes waar anderen hun neus voor zouden ophalen, in en rond het huis en doe dat met het grootste plezier. Ik keek vanavond een kwart van een film en begon er vrij laat aan, want... ik was tot 22 uur aan het klussen geweest, immers, en dat ging voor. Dat begon bij het geweldige, waar gebeurde Bandit uit 2022 (https://en.wikipedia.org/wiki/Bandit_(film)) met de geniale acteurs Josh Duhamel en Elisha Ann Cuthbert; en die laatste speelde ook, als Mooi Mokkel, in die beroemde, meer-dan-geweldige scène in Love Actually uit 2003 - nou ja, kijk zelf maar: youtu.be/e9_7GcQeiqw. Echt geniaal, die scène; daar blijf je toch in? Dus las ik meer over Josh en Elisha en zag dat "E" ook speelde in de film "Gifted", uit 2017. Bekeek per ongeluk de trailer in "Top 5 Mathematician Movies" - youtu.be/FiIpE221dFY en was direct geprikkeld. De film was snel gevonden (op v2.vidsrc.me/embed/400928) en binnen 23 minuten stonden de tranen in mijn ogen. Wat een markant, oprecht, authentiek gespeeld en p-r-a-c-h-t-i-g verhaal... Ik was om. Nee; ik herkende dit! Dit ging... over MIJ... (!)
Herkenning |
De tissues vol gesnoten, tot ik weer iets kon zien, en dóór. De zinnen voor een artikel spoten mijn brein uit, namelijk; hier moest ik kennelijk iets mee. Wat dan? De associaties vlogen om, of beter "tussen", mijn oren, en galmden na in mijn gedachtenkastje.
Hier komen ze:
1. ben sinds kort weer eens lid van een HSP-groep, met gemengde gevoelens; Hoog Sensitieven zijn in mijn beleving bepaald geen lieverdjes maar stuk voor stuk beschadigde individuen die grenzeloos gemeen kunnen zijn en heb er al eens mee te maken gehad, jaren geleden, wat reden was voor mij om een alternatief account aan te maken met de geuzennaam "Jan Kers", dat je als één woord uit dient te spreken. Juist, ja; "jankers", dus, want dat waren het. Naar mij toe wel, iig (iig = in ieder geval).
Wie? Nou... iedereen op deze aardbodem, zo lijkt het mij tegenwoordig wel eens; kijk maar om je heen en probeer bijvoorbeeld maar eens door het verkeer te komen... zonder hartkloppingen!
2. ik heb wel eens in een kroeg gestaan met enerzijds het idee "wat móet ik hier" terwijl ik anderzijds al die libido's stond mee te maken van al die gefrustreerden om mij heen, die meenden dat seks ooit iets zou kunnen oplossen, maar, tegen beter weten in en tot bloedens toe, dat altijd weer blijven proberen - ergo, ik stond er, achteraf gezien, om te "onderzoeken" hoe mensen zich gedragen, terwijl ik daar zelf midden tussenin stond om mee te surfen op de emoties van al die bezoekers - vandaar de openingszin...
3. ik deed ooit een gooi naar een lidmaatschap bij Mensa door er een test te doen, zodat ik "houvast" zou krijgen; ik wilde weten wie ik was. Mensa is een club voor hoogbegaafden. Natuurlijk lukte dat niet; ik kwam er niet door en werd geen lid van Mensa. De reden leerde ik pas na mijn veertigste, toen ik olof smit tegenkwam, die mij uitlegde dat emotionele blokkades, overigens steevast van buitenaf afkomstig en opgelegd cq opgedrongen door de leefomgeving, ervoor kunnen zorgen dat je niet kunt presteren op jouw niveau. Alsof jouw talenten geblokkeerd worden. Aha.
Ik was er overigens op getipt door iemand met een IQ van 148 die mij razendsnel en supergrappig vond, al aan de telefoon, in de tijd dat er nog geen internet of datingsites waren en men de 06-lijnen had uitgevonden; ik zocht haar op, in Budel, om te neuken natuurlijk - zo gaat dat - en deed vervolgens de test in Utrecht, die best aardig ging tot mijn hersens opeens geblokkeerd werden. Door mijn eigen moeder werd dat tegengewerkt, bleek jaren later. Kom ik zo op. Ik was zo stom geweest om haar te vertellen dat ik naar die test zou gaan, die prompt mislukte. Mijn hersens deden het niet toen ik ze nodig had. Dat ging ook al zo toen ik moest afstuderen; ik zakte voor mijn eindexamen op het VWO maar had wel een 10 voor wiskunde bij het her-examen.
2. ik heb wel eens in een kroeg gestaan met enerzijds het idee "wat móet ik hier" terwijl ik anderzijds al die libido's stond mee te maken van al die gefrustreerden om mij heen, die meenden dat seks ooit iets zou kunnen oplossen, maar, tegen beter weten in en tot bloedens toe, dat altijd weer blijven proberen - ergo, ik stond er, achteraf gezien, om te "onderzoeken" hoe mensen zich gedragen, terwijl ik daar zelf midden tussenin stond om mee te surfen op de emoties van al die bezoekers - vandaar de openingszin...
3. ik deed ooit een gooi naar een lidmaatschap bij Mensa door er een test te doen, zodat ik "houvast" zou krijgen; ik wilde weten wie ik was. Mensa is een club voor hoogbegaafden. Natuurlijk lukte dat niet; ik kwam er niet door en werd geen lid van Mensa. De reden leerde ik pas na mijn veertigste, toen ik olof smit tegenkwam, die mij uitlegde dat emotionele blokkades, overigens steevast van buitenaf afkomstig en opgelegd cq opgedrongen door de leefomgeving, ervoor kunnen zorgen dat je niet kunt presteren op jouw niveau. Alsof jouw talenten geblokkeerd worden. Aha.
Ik was er overigens op getipt door iemand met een IQ van 148 die mij razendsnel en supergrappig vond, al aan de telefoon, in de tijd dat er nog geen internet of datingsites waren en men de 06-lijnen had uitgevonden; ik zocht haar op, in Budel, om te neuken natuurlijk - zo gaat dat - en deed vervolgens de test in Utrecht, die best aardig ging tot mijn hersens opeens geblokkeerd werden. Door mijn eigen moeder werd dat tegengewerkt, bleek jaren later. Kom ik zo op. Ik was zo stom geweest om haar te vertellen dat ik naar die test zou gaan, die prompt mislukte. Mijn hersens deden het niet toen ik ze nodig had. Dat ging ook al zo toen ik moest afstuderen; ik zakte voor mijn eindexamen op het VWO maar had wel een 10 voor wiskunde bij het her-examen.
Zijsprong: Ik heb overigens geen wiskundeknobbel zoals Mary in de film Gifted; ik begrijp nu dat Wiskunde gedoceerd wordt om ons van het gevoel weg te jagen... meer niet... en daarvan ben ik inmiddels daverend hersteld... dan valt de wiskunde helemaal weg, als irrelevant, en is geld tellen al een opgave geworden, omdat het leven andere prioriteiten kent.
Zelfde met mijn rij-examen, op mijn achttiende; voor het afrijden zakte ik de eerste keer. Studeren op de uni? Ging niet. Van geen kanten. Mijn concentratie ging alle kanten op en ik kreeg mijn boeken niet open. Dat bleek mijn moeder te zijn geweest - het loeder. Leg ik nu uit. Komt-ie...
4. ik heb - altijd al - tal van ingevingen gehad die mijn omgeving, om te beginnen mijn ouders, versteld deden staan, van jongs af aan, wat mijn moeder overigens structureel voor mij verborgen hield, want... ze wilde niet dat ik naast mijn schoenen zou gaan lopen. Da's haar goed gelukt. Het tegendeel gebeurde er; zij bezorgde mijn zus en mij een daverend gevoel van minderwaardigheid; alsof we nergens goed voor waren. Nee, dàt helpt. Weg eigenwaarde en weg zelfvertrouwen. Keurig ontnomen. Goed gedaan, moe; ik stamp nog op jouw graf, gestoord uilskuiken dat je dr was, die niemand iets gunde en altijd doelloos en zinloos commentaar had op alles en iedereen, en zo jouw perverse wereldbeeld opdrong aan ons, als was alles wat jij vond "waar", en moest ieder zich maar naar jou schikken. Gelukkig heb ik haar nog bij leven, dus tijdens haar laatste jaren nog, (de spiegel) voor kunnen houden wat zij mij en zus zoal geflikt had want dat was inmiddels evident voor mij, zodra mijn talent eenmaal vrijgemaakt was (sinds mijn ontmoeting met olof smit in 2005; zie vaderaarde.nl) en ik alles maar dan ook alles stap voor stap te doorzien kreeg - ik schreef erover in "liefdevolle woorden van zoon haalt moeder uit isolement" (link zoek je zelf maar op) - en mij vervolgens losmaakte uit haar beknellende, beperkende, vernederende en verraderlijke greep - zodat ik sindsdien steeds meer, steeds sneller doorheb, zodat niemand meer 'zijn' of (meestal) 'haar' spel kan spelen maar ik alles te onderzoeken en te evalueren had, voor mijzelf, omdat dat nu eenmaal mijn zielepad was. Achteraf gezien. Achteraf krijg je alles door. Mooi, hoe dat werkt.
4. ik heb - altijd al - tal van ingevingen gehad die mijn omgeving, om te beginnen mijn ouders, versteld deden staan, van jongs af aan, wat mijn moeder overigens structureel voor mij verborgen hield, want... ze wilde niet dat ik naast mijn schoenen zou gaan lopen. Da's haar goed gelukt. Het tegendeel gebeurde er; zij bezorgde mijn zus en mij een daverend gevoel van minderwaardigheid; alsof we nergens goed voor waren. Nee, dàt helpt. Weg eigenwaarde en weg zelfvertrouwen. Keurig ontnomen. Goed gedaan, moe; ik stamp nog op jouw graf, gestoord uilskuiken dat je dr was, die niemand iets gunde en altijd doelloos en zinloos commentaar had op alles en iedereen, en zo jouw perverse wereldbeeld opdrong aan ons, als was alles wat jij vond "waar", en moest ieder zich maar naar jou schikken. Gelukkig heb ik haar nog bij leven, dus tijdens haar laatste jaren nog, (de spiegel) voor kunnen houden wat zij mij en zus zoal geflikt had want dat was inmiddels evident voor mij, zodra mijn talent eenmaal vrijgemaakt was (sinds mijn ontmoeting met olof smit in 2005; zie vaderaarde.nl) en ik alles maar dan ook alles stap voor stap te doorzien kreeg - ik schreef erover in "liefdevolle woorden van zoon haalt moeder uit isolement" (link zoek je zelf maar op) - en mij vervolgens losmaakte uit haar beknellende, beperkende, vernederende en verraderlijke greep - zodat ik sindsdien steeds meer, steeds sneller doorheb, zodat niemand meer 'zijn' of (meestal) 'haar' spel kan spelen maar ik alles te onderzoeken en te evalueren had, voor mijzelf, omdat dat nu eenmaal mijn zielepad was. Achteraf gezien. Achteraf krijg je alles door. Mooi, hoe dat werkt.
5. Kennelijk diende ik behoed te worden... mijn kennis en kunde moest pas later rijpen, op gevorderde leeftijd, wanneer er emotionele balans zou zijn bereikt... daarom kon ik niet van jongs af aan met mijn talenten tevoorschijn komen. Raar maar waar; in een westers land, gedomineerd (en verscheurd) door de meest gruwelijke en dodelijke "normen en waarden" zodat je er (1) niets mag, (2) van alles moet en (3) gevoel verboden is, kun je onmogelijk trots zijn op jouw talenten of prestaties. Je 'mag' niet trots zijn op jezelf. Dan word je verpletterd. Want: wie afwijkt, wordt gestraft - daarover schreef ik al talloze artikelen, afgelopen jaren, in mijn Dagboek van een Vreemdeling. Dus: "Je moet je bek houden, opzitten en pootjes geven want iemand anders is de baas." Dat is de strekking van wat een buurvrouw mij ooit trachtte wijs te maken althans, toen zij en haar poedel (ik bedoel haar vriend van 60, die zij als zodanig behandelt) mij tot de orde riepen op niets af, d.w.z. zonder ooit ter zake te komen en mij sindsdien als zondebok beschouwen en als een verloedering voor de wijk, terwijl het natuurlijk precies andersom zit; je hoort niemand de grond in te boren maar te trachten via synergie, ander woord voor samenwerken, te trachten tot grootse dingen te komen. SAMEN. Althans, dat zegt men in het bedrijfsleven maar niemand is daar ooit getuige van geweest, geloof ik, zeker niet sinds Nikolà Tesla, één van de grootste geesten aller tijden, die eenzaam stierf op zijn hotelkamer en beroofd is van al zijn uitvindingen door FBI's Edgar Hoover, zodat ze naar "het grote geld" gingen en 'de wereld' er op een andere manier mee te maken zou krijgen; stiekem. Maar niet in ons voordeel. Ik bedoel... (gratis!) elektriciteit was zijn uitvinding. Zeker Draadloze Elektriciteit en zijn Wardencliff Tower die dat kosteloos 'downloadde' uit de Ether. Hij vond ook een elektromotor uit die zonder voeding kon functioneren, dik 100 jaar geleden. Zodat de mensheid anno nu van gratis energie zou kunnen genieten. Je ziet het... dat wordt natuurlijk voor ons verborgen gehouden en ons ontnomen, want... 'men' verkoos een verdienmodel, zoals de farmacie en wapen-industrie ons tonen, waardoor mensen ziek worden gehouden, legaal worden vermoord en er onbeschaamd grof geld aan wordt verdiend.
Wat men wilde is: wanhoop der verloren zielen cultiveren. Want wie geen bezit heeft van zichzelf, zoekt HET buiten zichzelf en kan het vervolgens gaan kopen. De definitie van Koopkracht, aldus olof smit. Een waterdicht en vernederend controlesysteem. Van Verdeel en Heers.
Behoed om voortijdig met kennis en kunde te komen |
Ja, ik diende behoed te worden voor wat ik wist en kon. Het zou anders storing geven met mijn leefomgeving, zeker in díe tijd. Dus... was ik braaf, luisterde aandachtig - en dacht er het mijne van wanneer ik onzin hoorde - maar reageerde er niet op, jarenlang, tot het mijn tijd was om te evalueren, te reflecteren en vooral om op te staan, voor mezelf, en mijn waarheid te verkondigen. Na 2012 moest dat gebeuren.
En? Wie denk je dat dat horen wil?
En? Wie denk je dat dat horen wil?
Nou.... niemand. Mijn website (hetlichaamliegtnooit.nl) is in de lucht en mijn visitekaartjes heb ik paraat maar mijn praktijk is leeg. Ik zie niemand. Letterlijk. Niemand. Dus is het nog niet mijn tijd, want kennelijk heeft niemand interesse om zijn of haar kwaliteit van leven te verbeteren.
Klopt ook; dat is niet het narratief van overheidswege, waarin ons wordt voorgehouden hoe je jezelf en anderen klein hebt te houden en vooral tegenstrijdige, domme dingen moet doen. Zoals een naald in je arm laten zetten, liefst met gif erin, en dan net doen alsof dat je beter maakt - terwijl je niet ziek bent - en je dan óók nog laten testen voor iets waarvoor je geprikt was, door een test die daar helemaal niet voor geschikt is. Een grotere, frauduleuzere, tegenstrijdigere en volstrekt krankzinnige leugen op wereldschaal is niet denkbaar maar zulk schizopathisch (nieuw woord) gedrag werd klakkeloos gevolgd door het merendeel van het V-o-l-k, ook door vele hoogbegaafjes, zodat ik me daar maar niet meer mee bemoei, want die liever-lui-dan-moe-denkertjes kan ik niet bereiken en dus niet op weg helpen. Die draaien graag alles om en verwijten jou hun eigen denkfouten en hun eigen gedrag, dus daar kun je niet mee praten. Je kunt ze hooguit iets op weg helpen naar een luchtiger bestaan, met wat woordgrapjes, om hen te confronteren met hun eigen denkfouten ("fout van het Denken", zeg maar), misvattingen, verzonnen stellingen (verzonnen onzin dus, meestal bedoeld als aanval om iemand schaakmat te zetten) en ander 'gedoe', omdat serieus blijven zinloos is. Dus dan doe ik dat maar. Dan zeg je bijvoorbeeld: "Neem er nog één" bij het waarnemen van bezopen gedrag. Of, desnoods: "Je bent niet goed bij jouw HART", in geval van nood. Of, laster samenvattend: "Dat kun jij ook vriendelijk zeggen." 't Brengt hen op andere gedachten.
Mensen kunnen superslim zijn maar über-oliedom doen. Lees dat nog eens. Ik zie het dagelijks. Ik rij motor maar leende afgelopen week 2x een auto. Normaal scheur ik overal tussendoor maar nu viel mij pas goed op, dat anno nu, 2023, het verbazingwekkend is hoe dom mensen doen op straat. Het is tranentrekkend bedroefd gesteld met de mensheid... en ik ben er dagelijks getuige van. Toeschouwer, zelfs. Maar helaas niets meer; ik kan nergens een helpende hand bieden want... die wil men niet. Men wil alles "zelf doen". Prima joh, doe dat dan ook. Maar neejjj... men blijft hetzelfde idiote gedrag vertonen en continu herhalen, in de hoop op andere resultaten. Echt. Briljant vind ik dat. Qua komedie, dan.
Zelfs dieren zie je 'verstandiger' reageren dan wij mensen maar ja, dieren hebben een ziel en de onze is afgeschaft; verboden, verbannen en vermoord. Geluk? Idem. Ook verboden, verbannen, vermoord en uit den boze. Mag niet.
Omdraaien |
Wanneer iemand zichzelf is en warm-menselijk gedrag etaleert... of rebelleert tegen Het Systeem.... dan wordt die genadeloos afgestraft, door de hoeders van datzelfde Systeem. En dat niet alleen. Het is nog veel erger. Ook en JUIST de gewone man (en vooral zijn vrouw) doet dat; we roepen elkaar tot de orde, volgens onze Normen en Waarden; je weet wel; het gaat om de regeltjes... die niemand heeft bedacht, niemand onderschrijft maar ieder opgedrongen krijgt... Dat heeft een naam: Stockholm-syndroom oftewel: "het verdedigen van de gijzelnemer". Zoek zelf maar op. 't Is geen grap, al zou je dat vermoeden. De eigen familie, vrienden, buren en langstrekkende passanten gedragen zich zo en ik noem dat kerkelijk, religieus of sektarisch zelfs, omdat het duidt op een bijzonder knap stukje "Verdeel en Heers" van weleer dat door de overlevering niet is weggeëbd maar juist - ondanks onze "beschaving" - levend is gehouden, levendiger dan wat ook; "Gij zult niet gelukkig zijn", lijkt het motto, aangescherpt met: "Doe nu maar wat ik zeg". Verdeel en Heers, Verwar en Plunder, oftewel SBS-Z; Schuld, Boete, Straf en Zonde.
Oftewel: wij denken voor jou, jij dient onze woorden letterlijk te volgen. Sekte, dus, en dat op wereldschaal, want ieder doet mee, uit Angst, want anders val je buiten de boot. Een Systeem van Manipulatie, Chantage en Dwang, dus.
En straks krijg je gelukkig het C-B-D-C zodat geld verdwijnt en onze betalingen traceerbaar worden en onze betaalmiddelen ingenomen kunnen worden, wanneer jouw gedrag onze leiders niet aanstaat.
Dat is heel fortuinlijk, ook nog... want de kinderen van deze wereld - tja, want mensen durf ik hen niet te noemen want dat zijn ze nog niet, zolang ze zich collectief zo kinderlijk en kinderachtig gedragen - dienen er stuk voor stuk zèlf achter te komen hoezeer ze misleid zijn.... en dat lukt niet met woorden. Legt men naast zich neer, tenzij het van een autoriteit komt, zoals een leraar (Hugo bvb), arts of politicus, al dan niet met of zonder verstand.
Dus hebben ze een keiharde bons nodig. Want alleen iemand die vastloopt, kan veranderen. Wist je dat? De HSP's lopen daarin voor op de rest, als pioniers, want... die zijn al veel eerder vastgelopen. Hetzij op fysiek, emotioneel, mentaal of spiritueel niveau en meestal een combinatie ervan, is mijn ervaring. Ik liep vast in alle categorieën en ging zoeken, om van zoeken tot vinden te komen en van denken naar weten te geraken. Een hele weg maar niet voor niets. Dan kun je - eindelijk - voor herstel gaan. Iets dat ieder mens ambieert maar weinigen nog doen. Zoals Einstein al stelde: "Educatie is wat er overblijft als men afleert wat men op school leerde."
Herstel is van levensbelang, ook al duurt het jaren. Jaren van zoeken, jaren van vinden en jaren van onderzoeken. Maar het levert wat op. Ik ben nu mezelf. Eindelijk. Komt goed uit; je kunt niet verder groeien dan naar jezelf. Dat leerde ik van olof.
Kompas |
Het bijkomende voordeel (of "bijwerking", zoals farmaceuten dat graag noemen, om ons te misleiden, omdat bijwerkingen helemaal niet bestaan, het zijn stuk voor stuk 'werkingen' immers) is, dat je continu bij jezelf te rade kunt gaan over de vraagstukken die ons dagelijks en aan de lopende band gepresenteerd worden; het zelf is weer terug jouw kompas geworden, om orde te scheppen in de doelbewust gecreëerde chaos - bedoeld als Verwar en Plunder. Je raakt niet meer van jouw stuk.
Nadeel is wel, dat je je af en toe heel verdrietig voelt, over het absurde in de wereld en vooral het kunstmatige, ons collectief opgedrongen verdriet, dat gemeengoed is gemaakt... met de nadruk op 'gemeen'. Omdat wij mensen zo niet gemaakt zijn. Wij lijken stuk voor stuk in staat tot grootse dingen maar dat wordt ons niet gegund. We worden net zo lang tegengewerkt tot we opgeven; tot ons vlammetje flakkert en dooft. Daar staat SCHOOL garant voor overigens (zie: de wonderlijke energie van kinderen - en wat school met hen doet - dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.nl/2014/03/de-wonderlijke-energie-van-kinderen.html) en onze leefomgeving doet daar een dikke schep bovenop.
Dus.. zijn we fucked? Ja, tuurlijk zijn we genaaid... maar dat geeft niet. Dan hebben we iets te doen. Da's tegen het vervelen. We zijn hier om te leren en om plezier te maken, daarvan ben ik inmiddels overtuigd.
Trek het je dus niet aan. Dat is zinloos. Je bent god niet. Gedraag je dus niet zo. Dan ben je onbereikbaar. Ander woord voor zoek. Ik bedoel: ziek.
Wees toeschouwer |
Dus wat helpt, is om toeschouwer te zijn, van je eigen gedoe en vooral van dat van anderen, in deze doorgesnoven en doorgeschoten wereld, die ik daarom graag een idiocratie noem.
Of dat nu mag, of niet... het helpt wel.
Want zonder lach vaart niemand wel. En achter de wolken... schijnt volgens mij de zon. Altijd.
rj.
-
rj.
-
Care? Dare? Share: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2023/03/gifted.html
Vervolg: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2023/08/het-lot-van-de-hsp.html
Vervolg: dagboekvaneenvreemdeling.blogspot.com/2023/08/het-lot-van-de-hsp.html
Uitsmijter: terug naar de film - kijk nog even naar "Colin, God of Sex, Goes To America | Love Actually: youtu.be/pxuCn-_QUP8
Denk er het jouwe van; seks als substituut van liefde...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten