"Wie denkt maakt een denkfout"

310 woorden

Gemiste kans 

Het is zo simpel. We gaan graag de discussie aan met iemand die iets beweert en "hals over kop" -zonder enige reflectie dus- hebben we vaak al gereageerd. Vanuit ons denken. Vanuit ons Verstand. Vanuit onze gewoonte om zo te reageren. Te laat! Kijk maar op feestboek, alles staat er al - zwart op wit. 
Toch gaan we voorbij aan iets elementairs: denken is niet de weg. Voelen is de weg. Gemiste kans dus...

Eerst het hart, dan het verstand. 

Eerst het hart, dan het verstand. Dat verzin ik niet alleen, dat zei Toon Hermans al, luister maar naar "Er moeten mensen zijn die zonnen aansteken":

Dus... Hoezo is het dan een denk-fout?

Stel: Zodra we het Denken ons leven laten beheersen gaan we de mist in." Dat is wat ik zie gebeuren - collectief zelfs. En omdat het hele volk zich er schuldig aan maakt, valt het niet op. Het valt pas op als iemand zich anders gedraagt. Die wijkt namelijk af van de norm om je te conformeren

Daarom zei ik al: het is zo simpel. Voor anderen. Maar nooit voor ons zelf...

Waar denken regeert verliest het Gezonde Verstand het

Ik heb een paar stellingen voor je. Leun hier 's tegenaan?
"Waar denken regeert verliest het gevoel het. En dus eigenlijk: het Gezonde Verstand."
"Denken stapelt denk-fout op denk-fout."
"Waar Kleinzieligheid regeert, is Grootzieligheid verbannen"

Wat belemmert jou, om het óók zo te kunnen zien?

Kauw je er 's op? Laat me gerust weten wat je ervan vindt. Oh nee, dan spreek ik weer het verstand aan. Ik bedoelde natuurlijk: "Laat me gerust weten wat het met je doet."
Het gaat me niet om discussie of bijval, het gaat mij er meer om te kijken waarom een ander het zo niet zou kunnen zien. Wat belemmert jou, om het óók zo te kunnen zien? ++

Tip - meld je aan voor de nieuwsbrief en ontvang de volgende weblog in je mailbox