516 woorden
"Voor mij werkt het als iemand zich kwetsbaar opstelt." Leuk altijd als iemand naar me schrijft over kwetsbaarheid. Ben ik wel eens eerder over gestruikeld. En dus schreef ik er al eerder over - zelfs in de rap van april kwam het voorbij;)Wat is kwetsbaarheid toch? Wat bedoelen mensen daar nu werkelijk mee?
Wat doe ik dan? Ik neem bijvoorbeeld contact op met iemand die mij ontvriend had op facebook. En als die dan reageert met daarin het woordje kwetsbaarheid, dan schrijf ik terug aan zo iemand:
"Ik zie het woordje kwetsbaarheid staan. In mij gaat dan rond: "Wat is kwetsbaarheid toch?" Ik hoor dat wel vaker en begrijp dat niet. Ik zit anders in elkaar; what you see is what you get. Altijd. Heel mijn leven al. Mensen die over kwetsbaarheid beginnen, laten mij vervolgens iets heel anders zien (dan dat), dat zegt mijn beleving althans. Helaas.
"Vertel mij jouw behoefte en wees daarin duidelijk. Als dat kwetsbaarheid is, dan snap ik het," zou ik willen zeggen, nee; roepen.
Mijn behoefte? Dat is dialoog. Wezenlijk contact. Mensen die vooruit willen en zichzelf en hun levenskwaliteit willen verbeteren. Mensen die kennis delen en uitwisselen. Da's precies wat ik doe namelijk. Kennis en inzichten delen en uitwisselen. Mooiste wat er is, omdat het "echt " is, omdat het zo voelt. Wijdde mijn vorige weblog daaraan.
Zit daar kwetsbaarheid in? In het uiten van mijn behoefte? "Mensen zijn (of voelen zich) kwetsbaar als ze bang zijn op hun kop te krijgen", valt mij nu in. Ik voel me niet kwetsbaar. Ik voel geen angst meer namelijk. Ik ben daar voorbij gegroeid in (letterlijk) zeven jaren - merk ik nu.
Ik zeg gewoon hoe het is en schrijf daar zelfs dagelijks over. Dat durf ik, omdat mijn nieuwsgierigheid naar groei en mezelf verbeteren groter is dan mijn angst om op mijn kop te krijgen. De mening van anderen is dus minder relevant voor mij geworden.
Ik ben niet meer bang voor iemands reactie. Wel kan ik hevig schrikken van iemands energie - maar angst? Nee. Dus mijn kwetsbaarheid is dan een kracht geworden? Zal wel. Hou ik me niet mee bezig, merk ik :)
Ik vind het niet meer dan normaal om weer goed te maken. Omdat ik denk, sjee, jij bent een mooi mens, ik ben een mooi mens, laten we dat oplossen. Kan niet bij iedereen hoor, zo voel ik, veel mensen ontvrienden mij en dat juich ik van harte toe, omdat zo pas een dierbare vriendin irl echt in rondjes bleef ronddraaien en ik haar es goed de waarheid ging zeggen, niet hard, maar wel zoals ze er luidkeels om vroeg (zo voelde dat). Dan is het voor nu even klaar, om haar na een tijdje weer in liefde te omarmen. Dat is leven in het moment voor mij, bedacht ik achteraf. Niets meer, niets minder."
En zo, is het leven toch weer leuk. ++
"Mensen zijn kwetsbaar als ze bang zijn op hun kop te krijgen"Is het dan kwetsbaar van me geweest, dat ik weer contact met je opnam? Omdat ik afgewezen kan worden?
Ik ben niet meer bang voor iemands reactie. Wel kan ik hevig schrikken van iemands energie - maar angst? Nee. Dus mijn kwetsbaarheid is dan een kracht geworden? Zal wel. Hou ik me niet mee bezig, merk ik :)
Ik vind het niet meer dan normaal om weer goed te maken. Omdat ik denk, sjee, jij bent een mooi mens, ik ben een mooi mens, laten we dat oplossen. Kan niet bij iedereen hoor, zo voel ik, veel mensen ontvrienden mij en dat juich ik van harte toe, omdat zo pas een dierbare vriendin irl echt in rondjes bleef ronddraaien en ik haar es goed de waarheid ging zeggen, niet hard, maar wel zoals ze er luidkeels om vroeg (zo voelde dat). Dan is het voor nu even klaar, om haar na een tijdje weer in liefde te omarmen. Dat is leven in het moment voor mij, bedacht ik achteraf. Niets meer, niets minder."
En zo, is het leven toch weer leuk. ++
Meerleeslinks:
* warm menselijk communiceren in een land vol kou over aanleiding, oorzaak en gevolg
En niet te vergeten: laten we weer eens vragen stellen ipv bovenop de kast gaan zitten!
1. Niemand stelt vragen... we zouden niet weten, hóe...
1. Niemand stelt vragen... we zouden niet weten, hóe...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten