vrijdag 30 mei 2014

"Over ons" | recht door zee en lijkt eigen-wijsheid te hebben uitgevonden

(begon als 1259 maar werd...) 2738 woorden | 

Om te beginnen: inleiding, samenvatting èn conclusie alvast ;-)

Als ik trek heb in nóg een hamkaas-croissant en ze blijken opeens op te zijn, terwijl ik in de veronderstelling leef dat er toch zeker nóg twee helften zouden moeten zijn van de voorraad die mijn kids en ik samen in de zon hebben zitten klaarmaken, dan kan ik wel kwaad worden en mijn onvrede op een ander afreageren, maar dat doet niets af aan het feit, dat de werkelijkheid gewoon anders is dan ik zou willen. Door dat te aanvaarden ontstaat rust en vliegt alle ellende over het gemis zo van ons weg.

Het getuigt van volwassen gedrag om open te staan, de ander vragen te stellen èn de ander te blijven horen, en je eigen zienswijze waar nodig bij te stellen. Zonder er rancuneus over te zijn.

Dat lukt ons niet als we angstvallig (!) blijven vasthouden aan het dogma van conformeren. 

Dat lukt ons niet als we angstvallig (!) blijven vasthouden aan onze onverwerkte emotionele blokkades uit ons verleden. En die verdedigen. In plaats van openstaan.

Dat lukt ons niet als we angstvallig (!) blijven vasthouden aan de onbewuste sabotages waarmee we ons zelf en anderen moedwillig te kort doen.
“Eh... Als het onbewust is, hoe kan het dan moedwillig zijn?” Kijk, je hoort je verantwoording te nemen voor je eigen optreden. Als mensen stellen: “ik sta buiten” - dus “ik mag hier roken volgens de regels, of je er nu last van hebt of niet”, dan sluit zo iemand een mentale deur en neemt geen verantwoording voor het eigen gedrag, zelfs niet wanneer een ander aangeeft hinder te hebben van dat gedrag. Dat noemen we “bord voor de kop”. Mentaal afgesloten dus.
“Probeer objectief naar dingen te kijken is mijn bescheiden mening.. En oordeel niet over anderen die anders denkend zijn. Anders blijven we zwakzinnig, om in de termen van Hans Teeuwen te spreken. Zo blijven we verdeeldheid houden, en dat is niet wat we willen toch??” Dank je Nelleke Bakker voor deze tekst. Hoor je het ook 's van een ander.
Dit is de inleiding en de conclusie van dit artikel. Ben je snel klaar als je niet alles wilt lezen. De rest zijn ingevingen en voorbeelden om te illustreren wat ik door de jaren heen heb zien gebeuren en veeg het als relevante puzzelstukjes bijeen tot één verhaal. Een statement eigenlijk. Een beschrijving onderaan getiteld “over ons” - en wat dit hele artikel ademt, is de voorzichtige conclusie: “Doe niet zo kinderachtig”.

 Da's lastig. Hoe doe je dat?
Da's jouw zaak èn jouw taak. 
Het is mij gelukt. Laat me je een paar ervaringen en ingevingen delen waar je wellicht aan kunt relateren. 

Wat is oud en teak? Oftewel: authentiek?

In groepen functioneer ik niet. Eén woord van mij en de hele groep heb ik over me heen; de één buitelt over de ander om er wat van te vinden en z'n -veelal kant noch wal rakende- onzinnige, want zelf verzonnen, theorie over mij heen te storten. Ruimt lekker op, zeker, maar geeft zo'n puinhoop... ;-)

Heel mijn leven heb ik dat al een onbegrijpelijk fenomeen gevonden tot ik meedeed aan een acteerweekend met een aantal anderen, in het kader van een afstudeerproject van iemand voor de hogeschool van de kunsten. Het was bijzonder leuk totdat de initiatiefneemster iets wilde, niet gelijk zag gebeuren wat ze wilde, in tranen uitbarstte en vervolgens een ander pontificaal voor me ging staan en al haar opgespaarde venijn van haar heule leven in één keer presenteerde in een onfrisse taart die mijn naam niet droeg, maar wel in m'n gezicht landde. Ze zag haar kans schoon, zeg maar. 

Degene die me had kunnen redden, omdat hij en ik allebei aanleiding voor de tranen waren geweest door even wat water te gaan drinken en bewust even uit de verbinding met de groep te gaan, zei de onsterfelijke woorden: “Jij maakt ook van alles een probleem”. Niet erg positief gebruik van zijn talenten, zo te zien... Zie je wat er dan gebeurt? In feite deed deze snuiter een beroep op “conformeren”. En dat terwijl een dag tevoren diezelfde leidster aan ieder de vrijheid gegeven had om te doen wat je wilt en wanneer je wilt. Zoals water drinken of toilet bezoeken. Prachtig toch? 

Schandalig gedrag in feite; onrecht ten top om het zo “af te reageren” op de ene persoon die feitelijk erbuiten staat en niets te maken heeft met de ellende van de ander, in plaats van boven water te krijgen wat de ander(en!) nu eigenlijk dwars zat. Dit was het omgekeerde van hoe het was namelijk. Iemand in tranen, hoort te benoemen wat ze voelt en waarom. Deed ze niet. Niet precies genoeg althans. Emotionele onhandigheid dus. Om over de aanval van vier man nog maar te zwijgen, want dat ging natuurlijk nergens over. Ik ben dan ook voor het eind vertrokken, omdat het niet langer veilig voelde. Ik heb het vervolgens grondig zitten analyseren - om uit te zoeken wat ik 'verkeerd' deed of beter zou hebben kunnen doen èn om te voorkomen ooit nog eens in zo'n situatie terecht te komen. Thema van het weekend was overigens “authenticiteit”.... nou jij weer ;-)

Zoals ik stelde in “De Aap. De Nar. De Joker | mijn beschrijving in drie steekwoorden”, heb ik zo te zien een spiegelende functie in dit leven. Ik voel kennelijk exact aan waar de ander (mee) zit en vertaal dat direct in gedrag en druk daarmee, onbewust, alle knopjes in van de persoon tegenover mij zodat diegene terstond explodeert en vervolgens alle onvrede waar die al tijden mee rondsjokt in één beweging op mij dropt - het verhaal van de rondrijdende Garbage Truck immers.


Opstootje

Opmerkelijk dat ik dit nu pas werkelijk ten volle overzie. In de recente blog “Fluisterkind in de praktijk: wispelturig humeur... not” beschreef ik hoe ik mij plots herinnerde, dat ik de gevoelens van mijn ouders spiegelde via mijn gedrag. Afgelopen week heb ik mij ernstig misdragen in een hsp-groep op facebook en er de goede vrede hevig verstoort - althans, zo vinden sommigen. Het is niet de eerste keer dat ik in een hsp-groep op facebook mij opeens en in volle glorie liet zien en, achteraf gezien, om iets te leren. Ik zag achteraf dat ik reageerde op onzinnige en emotionele reacties van anderen - die vervolgens furieus werden, als een fakkel ontbrandden en mij maar aanvielen om hun toorn te bekoelen... het overbekende “de man spelen in plaats van de bal”. Achteraf zag in, dat het zinloos was geweest om erop te reageren en dat ik het net zo goed had kunnen laten. Maar ja, dat is “veilig” en daar ben ik niet van. Ik ben van “het is zoals het is en niet lullen”. Zo kwam ik tot inzicht hoe het zàt en wat er gaande was... Dus het leverde wel degelijk iets op.

Goed. Een opstootje dus ;) Het is al weer drie dagen geleden - maar ze hebben het er nog steeds over in die groep, zo vernam ik zojuist. Dat was te verwachten. Hoewel ik vond dat ik onberispelijk in mijn woorden ben geweest en zelfs overtuigd was de juistheid van mijn zienswijze door grondig checken, bleek dat bijna niemand er voor open stond en was het totaal zinloos. 

 Was het echt zinloos geweest? Nee dus, want nu zie ik, hoe de vork in de steel zit. Dit is wat mensen doen. Wat ze niet bij zichzelf kunnen halen, halen ze bij anderen - en als je mensen daarin belemmert, dan krijg je een hele bak onbegrijpelijke ellende over je heen gestort als een ijskoude douche. Zo werkt dat dus!


Alles bij een ander neerleggen is een vorm van terreur te noemen

Ga maar na. Als iemand niet open staat, maar alles bij een ander legt is dat een vorm van terreur te noemen, toch? Ik kreeg twee dagen na het “opstootje” de volgende uitspraak van ene Baukje uit diezelfde groep onder ogen: 
Everything that irritates us about others can lead us
to an understanding of ourselves. Carl Jung
“Dat heb ik gelezen maar er werd zo volop op hem 'ingehakt' en dat is natuurlijk ook erg onprettig. Door volop in te gaan op uitlatingen wordt er voorbij gegaan aan waar het werkelijk om gaat en dat is jammer. Dat is net als een kind in de hoek zetten nadat hij geschopt heeft. Het schoppen levert hem straf op maar er wordt voorbij gegaan aan de emotie die er onder zit. Iedereen voelde zich gisteren in zijn ego aangetast denk ik...en dan wordt er gereageerd zonder verder kijken.”

Ik zeg bingo. De kern in een notedop. Carl Jung zou het met mij eens zijn geweest, schat ik zo. 

Het deed mij een dag later het volgende schrijven en posten: 
Dialoog is een beeldschoon ding. Daarbij respecteren en waarderen de gesprekspartners elkaar en doen dat vanuit verbinding. Schreeuwen is dan niet nodig, laat staan overschreeuwen, omdat ieder gehoord wordt en dat weet van elkaar
Sommigen staan niet open voor dialoog. Soms verkiest men discussie, ander woord voor touwtrekken.

Sommigen spreken met de taal van het hart. Anderen spreken men-taal

Kortom, vredevolle dialoog of geweldloze communicatie vraagt vóór alles bereidheid; goeie zin dus. Positiviteit - in plaats van het bij de ander neerleggen van eigen onvrede, als voelbare - en onhandelbare - negativiteit. Waar niemand wat mee kan. Volwassen gedrag wordt vaak verdrongen omdat onze cultuur (bijna) geen grootzieligheid kent. En waar grootzieligheid verbannen is, regeert kleinzieligheid.
Waar grootzieligheid verbannen is regeert kleinzieligheid
Anders gezegd: “Sommigen spreken met de taal van het hart. Anderen spreken men-taal”. 

Dan zijn we er nog niet. Wat zegt dit over groeps-gedrag? Gedrag van mensen in een groep?


Het niveau van een groep staat of valt met de beheerder of zelfs de leider van een volk

Dit is geen klaag-blog. Integendeel. Om mijzelf (en: om óns-zelf) te kunnen verbeteren, dienen we eerst te analyseren wat er goed gaat en vooral: wat voor verbetering vatbaar is - de twee gouden regels van feedback die van positieve inzet van talenten getuigen.

Ik onderscheid deze problematiek:

1. mensen hebben vaak niet door wat hun eigen inbreng is*), zijn niet aanspreekbaar en nemen er geen verantwoording voor
2. het niveau van een groep staat of valt met de beheerder in een omgeving waar mensen conformeren en zich ondergeschikt opstellen ten opzichte van de leider of leidster
3. dat is zo in een groep en dat geldt zo voor een heel volk
4. mensen die confronteren worden aangevallen. 

Over dat laatste vul ik aan: “Zelfs als het een confrontatie in neutraliteit is. Men neemt het persoonlijk omdat men niet wil veranderen en legt de bal bij de ander neer. Met geweld liefst... De man in plaats van de bal spelen dus. Oftewel de aanval openen.”

Eerder gezien bij de groep “Ik kies voor Liefde”. De beheerster was niet bij machte, 'macht' uit handen te geven (check) en ging er zelfs bijna aan ten onder, zo schreef ze zelf letterlijk. Door haar te confronteren met haar alternatieven en haar eigen gedrag, ontstak ze in woede en uiteraard ging ik met kop en kont haar groep uit - en haar leven uit. Ontvriend voor het leven dus. 

De beheerders van de meeste hsp-groepen (mijn visie op wat hsp is kun je lezen in een ander blog) komen niet boven middelmatigheid uit, qua ontwikkeling. Niveautje Yomanda dus; ze “hebben de klok horen slaan maar weten niet waar de klepel hangt”.
Dat niveau hebben we te ontstijgen. We zijn niet “middelmatig” gemaakt; dat niveau is ontstaan door onderdrukking of te wel “klein houden”... en als je goed kijkt is dat dan ook exact het gedrag dat je hen bij anderen ziet doen. Aangeleerd gedrag à la “de zes apen”.
Dat doe je niet door oud zeer en onvrede bij anderen te blijven neerleggen - ook al denken we dat dat daar wel hoort. Dat noemen we ook wel “projectie” of “overdracht”. 

 Wie zich daaraan ... toont geen volwassen gedrag. We hebben dat te ontgroeien en te overstijgen dus. 

 “Over ons”: Hij lijkt eigen-wijsheid te hebben uitgevonden

Het voorgaande zegt nog steeds maar weinig over míj maar voornamelijk over hoe mensen zich in het algemeen gedragen èn dat ik daarvan aan het leren ben... van mensen die zich geprovoceerd zien en opeens opmerkelijk gedrag vertonen. Het volgende is een passende beschrijving “over ons” die op 8 maart opeens het levenslicht zag en nu met glans en glorie tevoorschijn mag komen - net als ik:

“Hij lijkt eigen-wijsheid te hebben uitgevonden. Een grotere eigenwijze bestaat er niet op het westelijk halfrond. Als je wilt groeien, moet je bij hem zijn. Hij “weet” het al voor je uitgesproken bent, zo snel is zijn intuïtie. Eén blik is genoeg. Maak je betoog langdradig en je bent hem kwijt, zijn snelle geest heeft een ander soort input nodig. Kort. Diep. Echt.
Hij gaat voor verbinding en echtheid oftewel: kom met waar je werkelijk mee zit. Dat heeft hij zelf heel zijn leven nagestreefd en lijkt het ook te eisen van degene die voor hem zit. Je weet wat je aan hem hebt, hij verstopt zijn bevindingen niet. Een man uit één stuk dus. Geen verborgen agenda. Recht is recht, krom is krom en dat weet je gelijk bij hem. Zijn ingevingen zijn loepzuiver en je houdt hem niet lang voor de gek.
Toch is zijn karakter mild en soepel en is hij lachgraag. Het kind in hem wil spelen. Dat heeft hij springlevend gehouden en zijn ogen stralen alle kanten uit. Kinderen lopen met hem weg, klimmen op hem en vertrouwen hem. Dan zie je zijn kracht. Spot met hem en je krijgt de Leeuw te zien die je verscheurt in een oogwenk. Hij is niet bang en laat dat zien. Benoemt wat er speelt zonder te overdrijven. Kan hard aankomen maar da’s niet zijn zaak immers, hij veegt zijn stoep schoon van troep die daar niet hoort, meer niet. Waarna hij weer de kalmte zelf is en vergeet wat er is voorgevallen; dat interesseert hem niet. Geen seconde. Na een meningsverschil kan hij zo in slaap vallen, tot verbazing van zijn omgeving. Alleen “nu” houdt hem bezig. Letterlijk “Nieuwe ronde, nieuwe kansen” dus, hij leeft in het moment en vergeet wat niet ter zake doende is. Zijn intuïtie brengt hem toch wel van relevants op de hoogte dus waarom zou hij dat onthouden?
Een kerel om van te houden. Hij laat zich nergens op voorstaan en is zoals hij is. Beminnelijk. Vriendelijk. En levensgevaarlijk voor wie hem op de korrel neemt. Een wolf in schaapskleren noemt de bio-kruidenier hem; een man om niet te onderschatten dus.
Maak kennis met deze nieuwetijdsschrijver die als roeping heeft zichzelf en anderen mee te nemen naar een betere wereld. Stap in, lift een stukje mee, en ga je eigen weg, de rest is aan jou.”

Mijn voorzichtige conclusie is...

Waarom plaats ik die beschrijving “over ons”? Wel, waarom niet? Naar mijn bescheiden idee mag het een voorbeeld zijn voor hoe mensen in het leven staan; zowel mannen als vrouwen. Niet k(r)onkelen, maar “recht door zee”. Dat zien en waarderen we altijd in films, toch? Maar tegelijk missen we nog te veel in het dagelijkse leven. Dat is wat ik ervaar althans.

 We hebben anders met elkaar om te gaan - dat ziet iedereen... maar hoe?
Zoals we het nu doen lukt dat niet, da's duidelijk. Hoe dan wel???

 Het gaat om mentaliteit. We dienen verantwoordelijkheid te nemen voor ons eigen gedrag. Dat geldt voor iedere job op elk niveau, van hoog tot laag. De vuilnis raper heeft er geen trek in, als zijn baas zijn onvrede continu toont. De baas heeft er geen trek in, als zijn bedrijf hem beperkt in zijn vrijheid, opdrachten geeft die tegenstrijdig zijn en stress geven, en bovendien onderbetaalt. Dat bedrijf doet het niet goed vanwege tegenvallende resultaten vanwege een corrupte, onbetrouwbare regering, die de regels volgt van Brussel, dat er kennelijk alles eraan doet om de stress tot een hoogtepunt op te stuwen door beknellende regels.
Brussel wordt weer aangestuurd door een commissie van machtswellustelingen die gestoord bezig zijn - weg van het hart, wel te verstaan. Onbegrijpelijke regels zorgen voor belemmering van vrijheid en verkilling van het klimaat.
Dus,... wat verwacht je nog?? Dan is er toch geen positieve levenshouding te verwachten?
Ja - WEL dus. Want we zijn geen marionetten. Wij zijn mensen en hebben te staan voor wie we zijn. Dus zeggen: “Dit is mijn grens. Tot hier en niet verder. Dit accepteer ik niet.”

 In de Amsterdamse binnenstad wonen mensen die een sterke mentaliteit laten zien. “Wat betekent dat?” vroeg ik toen ik daarover hoorde. -“Dat betekent, dat de mensen hier geen regels volgen waar ze geen heil in zien”. Kortom: ze gaan hun eigen gang. Ze volgen hun eigen-wijsheid. Hebbi 'um?

 Waarom zou jij dat niet doen?

 Kijk eens:
1. hsp's/hoogbegaafden zijn de natuurlijke leiders van een volk
2. om natuurlijke leiders te kunnen zijn, dienen we niet te triggeren op onzin van anderen en hebben we verantwoording te nemen voor ons gedrag en mogen we gerust onze emotio shit eerst ff doorwerken dus
3. we hebben één te zijn met onszelf, leven vanuit zelf-vertrouwen en eigen-waarde

 Even plagen hoor: “Vraag mij hoe” :-P 
Laatste update 19 september 2014 ++
*) Meerleeslinks: 

Gepost door op
Labels: , , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)